Spojrzenia

Choćbym miał wzrok
tak daleki...
i wskazywałbym palcem przed siebie
i widziałbym siebie, z tą dłonią naprzeciw
ktoś doda
że jestem tylko na ziemi, uciekam przed własnym sobą.


25.02.2002 Sart.

" Do następnego razu, pa "

Którędy droga ?
odpowiedź nie pada
gdzieś obok powiewa mowy brak
a znak to palący języki jak wrzątek
koniec czy początek ?

Chleb teraźniejszy
nie wczorajszy nie dzisiejszy
przeszły w przyszłość, wiarygodniejszy ?

Staraś.., nie skalą zmysłów jest wiara
każde słowo Bóg albo zapłacz odpowiedź prosta
gwóźdź cierń czy chłosta
łatwo ją dostać chłoszczę i ja
mój czyn to gwóźdź już wbity został
zostały dwa

Patrze i widzę każdy tak czyni codziennie
czynie i ja i tylko czasem zupełnie
krzyczę ,że chcę
Nie ściągaj mnie !
na ile mogę niech trwam codziennie
do następnego razu , pa.

                                         29.06.2003 Sart.

Polecie

Słońce pobledło
co dzień się przeplata lato i lata
toteż lato wylatało się
i nadchodzi zima
bo zima przez cały dzień

A od Świętej Anki
zimne wieczory i ranki
tóż bratanki
nie czas na gumy i skakanki
skończone późne wstawanki
bo w wrześniowe ranki
dzieciom do szkoły pora iść

Do herbaty za młodu miodu
a starawy do kawy śmietanki dodaj
aby rano dobry humor nieść !


16.09.2004 Sart.

Najmniej poeta ma z człowieka

Poecie trzeba dziwnej pory
tajemnej, na działanie kory
nocą...
prowadzi pióro w pędzel
wodzi jak lis do tajemnej nory
nieraz, staje się z drzew twardym dębem 
spojrzeniem ptaków klucz na niebie zamyka
nieraz się z niedźwiedziem w porze zimnej zdrzemnie
i tylko czasem...
zamienia się w człowieka

Nie dwa widzi horyzonty płodne
wspomina matki i udaje dziadków
w roku raz...
daje kwiaty na Dzień Kobiet
przyrównuje życie
do kolorowych na balkonie bratków

I choćbyś świat przemierzył w koło
z kamienia nie jedne skruszył zęby 
a piach przyjaciół twoich
twoje oczy ciska
Zabierz poezję!, no bo tędy 
dostrzeżesz świat tajemny z bliska...

Nieraz przeminie ogród czasów
nieraz wyleje zimna rzeka
lecz co usłyszysz poprzez oczy
w dziwnej porze, w wolnej chwili 
wszystko pisane dla człowieka
dla was to wszystko moi mili.

 08.03.2002 Sart.

 

Pokarm

Szybuje ptak po niebie
wie, że pięknie w tle wygląda
skakałem nad nim wysoko, po chmurach
hop.., hop.. bęc nagle dziura

Wylądowałem jak pokarm na ziemię
taki malutki
teraz on mi  się przygląda

10.03.2002 Sart.

Ciąg wydarzeń

Słońce oświetliło twarze

ktoś zaczął się uśmiechać

Ptaki rozleciały się po okolicy

ale to były dopiero pierwsze ptaki

Jest dziewiąta

i najbardziej ze wszystkich

tłusty czwartek

Jeszcze luty, nie czuć ciepła

co się tyczy Wielkanocy

to już blisko

Znaleźć można takich

w sercach maj

trzymają się za dłonie

gorączkowo pokasłujący

spragnieni wdychać

pierwsze oznaki ciepłego powietrza

Co krok jeszcze ślady resztek zimy

wplecione gdzieniegdzie w słowo: Wiosna !

to dopiero posmak 

- ktoś wpadł do kałuży

i zaczął deptać słońce

25.08.2003 Sart.

Sen o apokalipsie

Jesteś tym czego brakuje lub braknie 

-kroplą ze źródła uśmiechu

bytu w niebycie 

naprzeciw mnie ,na moich ustach we śnie

słoną słodyczą 

naturalną i czystą

wiarygodną historii zdobyczą

zatarte ślady spadające w otchłań...

 za każdym krokiem

plamy źdźbła krwi oschłe na skale

-a z głębi tylko wyciągnięta dłoń 

ułożona w rozpacz

23.03.2002Sart.

Skok w przeszłość

                ( foto dzięki Aleksandrze R. )


Zbuduję sobie wehikuł czasu
i ustawię go tak
aby w przeszłość swoją skoczyć
zobaczyć matkę raz jeszcze
by próg domu swego przekroczyć

Położę się odeśpię dzień
a na drug znajdę śniadanie na stole
rozciągnę ręce na rześkim powietrzu
i zobaczę
zza prania schnącego na sznurach
słońce wschodzące
zabiorę torbę i pójdę
na trening z kolegą

30.01.2001 Sart.

Miejsce na obrazy

Ojciec wbił resztką sił
mały gwozdek w ścianę 
i umieścił na nim chatkę
z rzeczką wśród zieleni
niebem jakby wyzłacanym

-ja mam również miejsce na obrazy
te co bliżej i te dalsze
jedne nowsze
nieco starsze
łzą roniące
brzuch śmiejące
w końcu trwalsze

obrazy pamięci...

18.07.2002 Sart.

Tak,czy nie ?

Ojciec siedział na ławeczce w półśnie 

jedną nogą na tym świecie, drugą... nie 

Tak czy nie ?

Na podwórku

i  gowiedzi dawał jeść   ( gawiedzi )

tak królikom jak i kurkom...

Tak, czy nie ?

Nikt nie słyszał zapowiedzi

kiedy zechciał zejść

by zostawić te podwórko

i gowiedzi ...

- nie powiedział dawać jeść ?

Jak królikom tak i kurkom

tak, czy nie ?

Czy to rankiem, czy wieczorem 

też pod chmurką w inną porę

do gowiedzi, na cmentarzyk                    (gowiedzi=gawiedzi pot.w gw.śląskiej)

do spowiedzi .., będziesz chodził ?

Tak, czy nie ?

Gdy nad tobą teraz siedzi 

on i matka był 

i dawni sąsiedzi - wierzysz ?

Tak, czy nie ?

Cóż powiedzieć 

przyszłym synom, przyszłym córkom

kiedy wyjdę na podwórko dawać jeść ?

Piękny dziadzio był !

I w niebie kurkom i króliczkom

zaczął dawać jeść.

28.01.2003Sart.

Jakąż woń

 

Jakąż woń dają owe księgi

kiedy zamkniętym je wodzę językiem

a woń czuję w nozdrzach

oto, kiedy każdy pieleszy się tuli

 nowe rodzę trendy

jak lek pod językiem

co smak między jawą 

a snem, zmysł rozczulił
rozpacholił snadnie          (rozbestwił łatwo )

umysł jam czy robol

im temu się schował

co mi jak nie zgadnie

żem po prostu człowiek

nie w górze, nie na dnie

nad książka się schylił 

jak nad rozżarzonym żelazem kowal

póty póki los mnie 

nie dopadnie

17.09.2003 Sart.

 

na kromce chleba

 Kromka chleba

wzdłuż wystający pomidor

jak pomalowane kobiece usta

zmysłom i ciału podnieta 

-gdy jama brzuszna jest pusta !

                                                                03.07.2002Sart.